آقای کمیلی میتوانی شهر زیبای محل تولدت و نقش جهان را دیگر از نزدیک نبینی؟  

 

کاربر کافه سینما-محمدحسین عباسی: 1-پرواز در حباب . این همان مجموعه ای بود که نام حامد کمیلی را بر سر زبان ها انداخت و نوید بخش حضور یک چهره ی جدید در سینمای ایران شد . جوانی با سابقه ی نسبتا طولانی حضور در تئاتر که برنده ی جایزه ی ارزشمند بهترین بازیگر جشنواره ی تئاتر فجر هم شده و این به خوبی نشان می دهد که در کنار چهره او از استعداد بازیگری نیز برخوردار است و قرار نیست جزو آن دسته از بازیگران باشد که برای راه رفتنشان جلوی دوربین دستمزدهای نجومی دریافت می کنند !

2-حامد کمیلی در ادامه ی راه اما انتخاب های چندان مناسبی نکرد و هیچگاه نتوانست آنطور که باید و شاید حقش را از سینمای ایران بگیرد. این بازیگر اصفهانی همچنان یک بازیگر سریال ماند و میان سریالهای پرتعدادی که در آنها حضور داشت تنها "اغما "و "به دنیا بگویید بایستد" بودند که وجوه دیگری از قدرت بازی او را آشکار ساختند . کمیلی کم کم از سینما فاصله گرفت و پس از بازی در چند اثر متعلق به شبکه ی نمایش خانگی و چند فیلم سینمایی خاص که هنوز هم اکران نشده اند توانست در "تردید" به همکاری با واروژ کریم مسیحی و کسب تجربه بپردازد . مسیر این شاگرد سابق گلاب آدینه اما طبق

انتظار طی نشد . او پس از تردید به بازی در فیلمهایی روی آورد که قرار بود به هر شکل ممکن مخاطب را بخندانند. فیلمهایی همچون دردسر بزرگ ، دو خواهر و هر چی خدا بخواد

3-نقطه ی اوج حامد کمیلی را میتوان بازی در پسر آدم دختر حوا فیلم موفق رامبد جوان دانست . او در این فیلم پرفروش سینمایی به خوبی ایفای نقش کرد و مورد تحسین نیز قرار گرفت . حالا دیگر شاید وقت آن رسیده بود که کمیلی را در نقش های محوری فیلمهای مهم ببینیم . اما 3 فیلمی که پس از پسر آدم از او اکران شد به هیچ وجه انتظارات از او را برآورده نکرد . شکلات داغ ، اخلاقتو خوب کن و البته پرحاشیه ترین "پایان نامه" ی دنیا !

4-دور از انتظار نبود که پس از پسر آدم دختر حوا کمیلی را به عنوان نقش اول روی پرده ی سینما ببینیم . اما شاید او هنوز آنقدر پخته نشده بود که مثل امیر آقایی پیشنهاد بازی در پایان نامه را رد کند و حجم وسیعی از انتقادات و حواشی را به جان نخرد. در تعریف او شاید بازیگر تنها باید به سینما بیندیشد و مسائل جانبی را وارد کار خود نکند اما آیا یک هنرمند میتواند به اتفاقات جامعه ی پیرامونش بی تفاوت باشد ؟ و در این صورت آیا میتوان چنین فردی را همچنان هنرمند خواند ؟ و مهمترین سوال این است که آیا خود کمیلی با اتفاقات فیلمنامه ی پایان نامه همسوست یا اینکه او به محیط

پیرامونش توجه کرده و این حاصل اعتقادات او و درک او از جامعه است ؟ با این حال چه این اتفاق یک اشتباه بوده باشد و چه حاصل عقاید فکری کمیلی ، رفتارهایی که پس از پایان نامه با او شد به هیچ وجه منطقی و درست نبود . اگر اشتباه کرده بود به جای ضربه زدن به او باید دستش را میگرفتند تا سریع تر برگردد و اگر معتقد بود که کار درستی انجام داده ، نام بردن از او میان نامه های سرگشاده ی بعضی ها به خوبی نشان داد شعار " زنده باد مخالف من " آنان تنها یک ژست توخالی ست ...

5-برخورداری از سینماگران بین المللی اتفاق خوشایندی ست اما مدتهاست که چنین اتفاقی خوشحالمان نمیکند ! ماجرا ساده است حضور در فیلمهای خارجی سینماگران ایرانی را برای همیشه از وطن خارج میکند و ما سینماگرانمان را برای خودمان میخواهیم ! گرچه مرز در هنر تعریف خاصی ندارد اما دوست نداریم که دانشجویان آنطرف آبی به جای ما از دانش بهرام بیضایی بهره ببرند ، تماشای فیلمهای کیارستمی و فرهادی با زیرنویس را راحت هضم نمیکنیم و حتی دیگر از تماشای بازیهای گلشیفته مثل زمانی که کنارمان نفس می کشید لذت نمی بریم و از رفتن امیر نادری هنوز درد می کشیم . حالا شما

سرزنشمان کن و اسمش را بگذار عقب ماندگی و یا مثلا خودخواهی اما بدان که دل جامعه و سوژه هایش برای خیلی ها تنگ شده

6-حالا نوبت شماست آقای کمیلی ! زمان ، زمان یک تصمیم سرنوشت ساز است . میتوانی چمدانت را ببندی و برای همیشه زادگاهت را ترک کنی و میتوانی کنار تمام که چشم دوخته اند به تو و به انتظار پاسخ منفی ات به این پیشنهاد نشسته اند بمانی و مثل حامد بهداد که اتفاقا مورد علاقه ی خودت نیز هست دست رد به سینه ی یک پیشنهاد مهم بزنی . میتوانی بروی و در جای دیگری پی ستاره ی اقبال بگردی و میتوانی بمانی و بجنگی و با انتخاب های بهتر ، همین جا به جایگاهی که استحقاقش را داری برسی . میتوانی پرواز کنی و دل نگران ترکیدن حباب اطرافت باشی و میتوانی هین جا روی زمین ، ستاره باشی . راستی

آقای کمیلی میتوانی شهر زیبای محل تولدت و نقش جهان را دیگر از نزدیک نبینی ؟ 

منبع:ستاره ی همیشگی